(تصاویر) عجیب‌ترین چیزهایی که از زیر یخ‌ها بیرون آمده‌اند!
تاریخ انتشار: ۳۱ فروردین ۱۴۰۲ | کد خبر: ۳۷۵۷۵۶۲۵
یخچال‌های طبیعی و تکه‌یخ‌های بزرگ اروپا برای اشیاء قدیمی حکم یک فریزر بسیار بزرگ را دارند. این یخچال‌ها گنجینه‌ای از دست‌سازه‌های باستانی هستند که نشان می‌دهند تمدن و فناوری به مرور هزاران سال چگونه تغییر کرده‌اند.
به گزارش فرادید، در این مطلب با تعدادی از جالب‌ترین اشیاء یافت‌شده پس از آب شدن یخ‌های اروپا آشنا می‌شوید.
بیشتر بخوانید:
اخباری که در وبسایت منتشر نمی‌شوند!
کشف این صندل ساده و بی‌آلایش که در گردنه‌ای در مرکز نروژ سالم باقی مانده حاکی از آن است که این ناحیه حدود ۱۷۰۰ سال پیش مسیر تردد مسافران بوده است. به احتمال زیاد زمانی که از این صندل استفاده شده نسبت به زمان کنونی، برف و یخ کمتری وجود داشته است. بر اساس تاریخ‌گذاری پرتوکربنی، قدمت این صندل به حدود سال ۳۰۰ پس از میلاد می‌رسد و سبک آن شبیه صندل‌های رومی آن دوران است.
این شمشیر آهنی توسط شکارچیان در شیب کوهی در نروژ در ارتفاع ۱۶۰۰ متری بالای سطح دریا یافت شد. هیچ نشانی از تدفین اطراف آن نبود و از آنجا که هیچ دلیلی برای وجود شمشیر در چنین مکانی وجود ندارد، پس شاید صاحب این شمشیر گم شده باشد.
این دستکش یک انگشتیِ دست چپ در گردنه لِندبرین در خط‌الراس کوه لومسگن، نزدیک روستای لوم در مرکز نروژ پیدا شد. در این مکان، یافته‌های مهم زیادی کشف شدند. این دستکش یک انگشتی از چندین تکه پارچه مختلف حدود ۹۰۰ پس از میلاد در عصر وایکینگ‌ها درست شده است.
این میخ چوبی با آب شدن تکه یخ‌های لِندبرین خودنمایی کرد. روشن نبود کاربرد این مدل میخ که در یک موزه‌ی محلی به نمایش گذاشته شد چه بوده، اما یک زن سالخورده پس از تماشای این میخ در موزه سرانجام این معما را حل کرد: به گفته او این میخ‌ها دهانگیر بچه بز‌ها و بره‌ها بوده تا آن‌ها را به این وسیله از شیر مادر بگیرند تا مردم از شیر آن‌ها استفاده کنند. این خانم سالخورده به یاد می‌آورد که در دهه‌ی ۱۹۳۰ از این میخ‌ها استفاده می‌کرده است. این میخ کشف‌شده متعلق به قرن یازدهم است.
«گوزن شمالی» شکار اصلی شکارچیان کوهستان‌های یخی نروژ بود و نوک پیکان‌های آهنی مانند این یکی در نزدیک قله کوه سندگروُوسکارت در ۸۰ کیلومتری شمال شرقی لِندبرین پیدا شده‌اند. باستان‌شناسان تاکنون شاهد فزونی مصنوعات اواخر عصر یخبندان کوچک باستانی بوده‌اند؛ دوره‌ای از ۵۳۶ تا ۶۶۰ پس از میلاد که فوران‌های آتشفشانی و ابر‌های غبارآلود منجر به خنک کردن دمای جهانی شدند. شمار یافته‌های باستان‌شناسان از دل یخ‌ها بیشتر مربوط به همین دوره بوده است، شاید به این دلیل که شکار گوزن شمالی با سخت شدن کشاورزی، اهمیت بیشتری یافت.
یکی از معروف‌ترین اکتشافات بدست آمده از کوه‌های یخی اروپا، بدن و اسباب کار مرد یخی اوتزی است که ۵۳۰۰ سال پیش در گردنه آلپاین، بین ایتالیا و اتریش امروزی از دنیا رفته است. باستان‌شناسان نزدیک بقایای اوتزی، بقایای تبری با تیغه‌ی مسی، یک کمان، فیبر گیاهی، پوست حیوانات و تکه‌هایی از چرم را پیدا کردند. یک زخم شدید ناشی از نوک پیکان به شانه‌ی اوتزی اصابت کرده بود و بریدگی عمیقی روی سرش داشت که شاید جراحت ناشی از دفاع شخصی بوده باشد. شاید اوتزی را غافلگیرانه و پنهانی کشته باشند.
اوتزی یکی از قدیمی‌ترین یافته‌های آلپ است، اما جسد‌های نسبتاً مدرنی هم پیدا شدند که درون یخ سالم مانده‌اند. سال ۲۰۱۷، بدن مومیایی‌شده‌ی یک زوج سوئیسی توسط یک تکنسین بالابر اسکی نزدیک یخچال طبیعی تسانفلورون در آلپ غربی برن پیدا شد. این زوج مدت ۷۵ سال گم شده بودند. در آگوست سال ۱۹۴۲، مارسلین و فرانسین دامولین خانه‌شان در دهکده‌ی کوهستانی شاندولین را ترک کردند تا گاوهایشان در یک مرتع نزدیک چرا کنند، اما هیچ‌کس دیگر آن‌ها را زنده ندید. تصور می‌شود این زوج در شرایط بد آب و هوایی، درون شکاف عمیق یک یخچال طبیعی افتاده باشند.
یخچال‌های طبیعی اشیاء نسبتاً مدرن را هم سالم نگه می‌دارند، مثلاً این هواپیمای جنگ جهانی دوم که کوهنوردان سال ۲۰۱۲ آن را یافتند. باستان‌شناسان تخمین زدند این لاشه‌ی هواپیمای C-۵۳ Skytrooper Dakota است؛ یک هواپیمای حمل و نقل نظامی آمریکایی که در شرایط بد آب و هوایی سال ۱۹۴۶ در آلپ سوئیس پس از پرواز از وین در اتریش به مقصد پیزا در ایتالیا سقوط کرده است.
این نعل برفی روی تکه یخ لِندبرین نروژ در سال ۲۰۱۹ پیدا شد و به قدری خوب مانده بود که به نظر می‌رسید به تازگی گم شده است، اما تاریخ‌گذاری پرتوکربنی آن نشان داد متعلق به قرن سوم پس از میلاد است. باستان‌شناسان می‌گویند این یافته متعلق به اوایل استفاده از گردنه لِندبرین توسط مسافران است؛ بنابراین اسب بارکش بدشانسی که نعلش را گم کرده شاید نخستین حیوانی بوده که از این گردنه یخی عبور کرده است.
یکی از مهمترین درس‌هایی که از دست‌سازه‌های بیرون آمده از یخ آموختیم این است که انسان‌ها از کوه‌های مرتفع، گسترده‌تر از چیزی که ما تصور می‌کردیم استفاده می‌کردند. این گالش ۳۰۰۰ ساله که قدمتش به ۱۱۰۰ پیش از میلاد بازمی‌گردد، قدیمی‌ترین کفشی است که تا کنون در نروژ پیدا شده است. این گالش ساخته‌شده از چرم احتمالاً به یک زن یا مرد جوان تعلق داشته است.
این پیراهن پشمی متعلق به ۳۰۰ پس از میلاد و اواخر عصر آهن، قدیمی‌ترین تکه لباس کاملی است که تا کنون در نروژ پیدا شده است. این دست‌سازه سال ۲۰۱۱ نزدیک لبه بالایی قطعه یخ لِندبرین در حالی کشف شد که درون یک توپ مچاله شده بود. این پیراهن بسیار مندرس است و وصله‌های روی آن نشان می‌دهد بار‌ها تعمیر شده است و شخصی که آن را جا گذاشته شاید نخستین صاحب آن نبوده باشد. باستان‌شناسان حدس می‌زنند این پیراهن یک شکارچی گوزن شمالی باشد که آن را با یک لایه ضدآب خارجی ترکیب کرده است.
حروفی رمزگونه به معنای «متعلق به جور» روی این عصای پیاده‌روی ۱۰۰۰ ساله حک شده است که امیدواریم صاحبش بدون این عصا توانسته باشد از گردنه سالم عبور کرده باشد. کار میدانی در چنین سایت‌های باستان‌شناسی در یخچال‌های طبیعی می‌تواند چالش‌برانگیز باشد. این قبیل کار‌ها با باستان‌شناسی در زمین‌های پست بسیار متفاوت است، چون جزئیات زیادی هست که باید به آن‌ها رسیدگی کرد، از جمله نصب چادرها، اسب‌های بارکش و غذا. علاوه بر این، آب و هوا می‌تواند در یک چشم بهم زدن تمام فعالیت‌های باستان‌شناسی در مناطق یخبندان را متوقف کند.
منبع: فرارو
کلیدواژه: یخ اشیای تاریخی باستان شناسان پس از میلاد یخچال ها پیدا شد عصر آهن
درخواست حذف خبر:
«خبربان» یک خبرخوان هوشمند و خودکار است و این خبر را به‌طور اتوماتیک از وبسایت fararu.com دریافت کرده‌است، لذا منبع این خبر، وبسایت «فرارو» بوده و سایت «خبربان» مسئولیتی در قبال محتوای آن ندارد. چنانچه درخواست حذف این خبر را دارید، کد ۳۷۵۷۵۶۲۵ را به همراه موضوع به شماره ۱۰۰۰۱۵۷۰ پیامک فرمایید. لطفاً در صورتی‌که در مورد این خبر، نظر یا سئوالی دارید، با منبع خبر (اینجا) ارتباط برقرار نمایید.
با استناد به ماده ۷۴ قانون تجارت الکترونیک مصوب ۱۳۸۲/۱۰/۱۷ مجلس شورای اسلامی و با عنایت به اینکه سایت «خبربان» مصداق بستر مبادلات الکترونیکی متنی، صوتی و تصویر است، مسئولیت نقض حقوق تصریح شده مولفان در قانون فوق از قبیل تکثیر، اجرا و توزیع و یا هر گونه محتوی خلاف قوانین کشور ایران بر عهده منبع خبر و کاربران است.
خبر بعدی:
کشف «گذرگاه مردگان»
باستان‌شناسان با استفاده از لیزر «لیدار» مجموعه‌ای از بقایای نادر دوران نوسنگی را کشف کردند که در زمین زراعی واقع در ایرلند پنهان شده بود. برخی باستان‌شناسان احتمال می‌دهند این سازه‌ها به مردگان اختصاص داشته و مسیری برای عزاداری دسته‌جمعی و یا انتقال مردگان به بهشت بوده باشد.
به گزارش ایسنا، بررسی با لیزر «لیدار» صدها بنای سازه‌ای ماقبل تاریخ را که قبلاً کشف نشده بودند، از جمله پنج مورد نادر را که در بخش‌هایی از زمین‌های کشاورزی در حومه ایرلند واقع شده‌اند، آشکار کرد.
«لایوساینس» درباره این کشف تازه نوشته است: باستان‌شناسان با استفاده از لیزر «لیدار» که در آن یک هواپیما از بالای سر پرواز می‌کند و یک دستگاه، ارتعاش‌های لیزری را به زمین پرتاب می‌کند، سازه‌هایی را در «ویکلو» واقع در شرق ایرلند کشف کرده‌اند. این ارتعاش‌ها به اشیاء برخورد می‌کند و سپس بازمی‌گردد و از این طریق به محققان کمک می‌کند که به نقشه توپوگرافی منطقه دست پیدا کنند.
منطقه‌ای که توسط محققان مورد بررسی قرار گرفته است، در طول دوران نوسنگی پیشین (که از حوالی ۳۷۰۰ پیش از میلاد آغاز می‌شود) عصر برنز میانه و متأخر (۱۴۰۰ تا ۸۰۰ پیش از میلاد) مورد استفاده مردم قرار می‌گرفت.
البته، بر اساس گزارشی که بیست و پنجم آوریل ۲۰۲۴ در ژورنال «آنتیکیتی» منتشر شده است، شواهدی از حضور انسان در فاصله ۲۰۰۰ ساله بین این دو دوره تاریخی که با نام دوره «نوسنگی میانه» شناخته می‌شود، تا پیش از این اکتشاف، به ندرت مشاهده شده بود.
به رغم سال‌ها فعالیت کشاورزی که به بخشی از این بقایای باستانی آسیب رسانده است، بررسی‌های «لیدار»، مدل‌های سه‌بعدی از این محوطه پر از سازه، از جمله چندین سازه تاریخی کمیاب را که در حقیقت محوطه‌های طولانی، باریک، خاکی و در عین‌حال بزرگ هستند و برای اهداف آیینی مورد استفاده قرار می‌گرفتند و با نام «کورسوس» (گونه‌ای سازه یادمانی در دوران نوسنگی) شناخته می‌شوند، آشکار کرد.
«جیمز اودریسکول» (James O'Driscoll)، باستان‌شناسی در دانشگاه «آبردین» در اسکاتلند در گفت‌وگو با «لایو ساینس» توضیح داد: «من کاوش در این محوطه را حدود ۱۰ سال پیش به عنوان بخشی از مطالعات دوره دکتری آغاز کردم و ایده اولیه این بود که این محوطه، محل بزرگترین قلعه‌تپه عصر برنز در ایرلند است. پس از تحقیقات مختلف، ما کم کم به این نتیجه رسیدیم که علاوه‌بر بقایای عصر برنز، تعداد زیادی بقایای نوسنگی نیز در آن وجود دارد. در حوالی سال ۲۰۱۴، فردی به طور اتفاقی یکی از این سازه‌های یادبود «کورسوس» را کشف کرد و به دنبال آن، تحقیقات به کمک «لیدار» انجام شد.»
این باستان‌شناس گفت: «تحقیقات با لیزر لیدار به کشف چهار مورد دیگر از «کورسوس»ها منجر شد. به همین دلیل است که این یک کشف بسیار مهم به شمار می‌آید؛ چرا که ما انتظار آن را نداشیم، به این دلیل که سازه‌های یادبود «کورسوس» به صورت گروهی در ایرلند وجود ندارد. شاید حدود ۱۰ مورد در بریتانیا وجود داشته باشد، اما در ایرلند فقط حدود ۲۰ مورد، آن هم به صورت انفرادی شناسایی شده بود.»
با اینکه طول بیشتر این پنج سازه به ۱۵۰ تا ۲۰۰ متر می‌رسد، اما بزرگترین آن‌ها ۴۰۰ متر طول دارد.
همچنین با در نظر گرفتن این نکته که مردم، این سازه‌ها را در دوره پیش از اختراع بولدوزر خلق کرده‌اند، ساخت چنین سازه‌های یادبودی بسیار قابل توجه است.
به گفته «اودریسکول»، با توجه به اینکه این سازه‌ها در دوران نوسنگی ساخته شده‌اند، در آن زمان هیچ ابزار فلزی وجود نداشت و مردم مجبور بودند از ابزارهای چوبی استفاده کنند.
باستان‌شناسان معتقدند این سازه‌ها ممکن است برای اهداف مختلفی از جمله موارد مربوط به ارتباط با «رویدادهای بزرگ خورشیدی»، کشاورزی و «گذرگاه‌هایی برای مردگان» ساخته شده باشند. برای مثال، چهار مورد از این سازه‌های باستانی به سمت «طلوع خورشید در انقلاب تابستانی» ساخته شده‌اند.
«اودریسکول» با اشاره به اینکه این بناهای تاریخی احتمالاً به مردگان اختصاص داده شده بودند، بیان کرد: «با اینکه ما دقیقا از آیین‌هایی که در آنجا برگزار شده است اطلاعی نداریم، اما شواهد نشان می‌دهد این سازه‌ها ممکن است به عنوان مسیرهای دسته‌جمعی برای عزاداری یا مسیری برای انتقال مردگان به بهشت مورد استفاده قرار گرفته باشند.»
این کارشناس افزود: «این بناهای تاریخی به ما کمک می‌کنند تا شیوه زندگی این مردمان نوسنگی را که نسل اول کشاورزان بودند، درک کنیم.»
انتهای پیام
علت فوت پزشک متخصص در استان فارس در دست بررسی است